31 Ιαν Η σιωπηλή τραγωδία που επηρεάζει τα σημερινά παιδιά – The silent tragedy affecting today’s children
Υπάρχει μια σιωπηλή τραγωδία που εκτυλίσσεται σήμερα στα σπίτια μας και αφορά στα πιο πολύτιμα κοσμήματά μας: τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας βρίσκονται σε μια συναισθηματική κατάσταση καταστροφική!
Τα τελευταία 15 χρόνια, οι ερευνητές μας πρόσφεραν στατιστικές κάθε φορά και πιο ανησυχητικές σχετικά με την οξυμένη και επίμονη αύξησης παιδικής ψυχασθένειας που τώρα έχει φτάσει αναλογίες επιδημίας. Οι στατιστικές δεν ψεύδονται:
• 1 κάθε 5 παιδιά έχει προβλήματα ψυχικής υγείας
• παρατηρήθηκε αύξηση 43% στη Δ.Ε.Π.Υ.( Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας)
• παρατηρήθηκε αύξηση 37% στην εφηβική κατάθλιψη
• παρατηρήθηκε αύξηση 200% στον αριθμό των παιδικών (μεταξύ 10 και 14 ετών) αυτοκτονιών
Τι συμβαίνει και τι κάνουμε λάθος;
Τα σημερινά παιδιά βρίσκονται σε υπερδιέγερση και είναι γεμάτα υλικά δώρα, αλλά στερούνται των βασικών για μια υγιή παιδική ηλικία, όπως:
• συναισθηματικά διαθέσιμους γονείς
• όρια ξεκάθαρα βαλμένα
• υπευθυνότητες
• ισορροπημένη διατροφή και επαρκή ύπνο
• κίνηση εν γένει, ειδικά. Όμως, στην ύπαιθρο
• δημιουργικό παιχνίδι, κοινωνική αλληλεπίδραση, ευκαιρίες για μη-καθοδηγούμενο παιχνίδι και «ευκαιρίες» για να βαριούνται
Αντιθέτως, τα τελευταία χρόνια τα παιδιά χόρτασαν από:
• γονείς με την προσοχή τους αποσπασμένη από την ψηφιακή τεχνολογία
• γονείς επιεικείς και επιτρεπτικούς που αφήνουν τα παιδιά τους «να κυβερνούν τον κόσμο» και να είναι εκείνα που βάζουν τους κανόνες
• μια αίσθηση δικαιωμάτων, του να τα αξίζουν όλα χωρίς να τα κερδίζουν ή να γίνονται υπεύθυνα μόλις το αποκτούν
• ακατάλληλος ύπνος και μη ισορροπημένη διατροφή
• καθιστικός τρόπος ζωής
• ατελείωτη διέγερση, τεχνολογικές νταντάδες, άμεση επιβράβευση κι απυσία βαρετών στιγμών
Τι να κάνουμε;
Αν θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν άτομα ευτυχισμένα και υγιή, πρέπει να ξυπνήσουμε και να επιστρέψουμε στα βασικά. Είναι ακόμη δυνατόν! Πολλές οικογένειες είδαν άμεση βελτίωση λίγες εβδομάδες αφότου εφάρμοσαν τις ακόλουθες συστάσεις:
• Βάλτε όρια και να θυμάστε ότι εσείς είστε ο καπετάνιος του καραβιού. Τα παιδιά σας θα αισθανθούν πιο σίγουρα ξέροντας πως εσείς έχετε τον έλεγχο του πηδαλίου
• Προσφέρετε στα παιδιά έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής, γεμάτο από αυτό που τα παιδιά ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ, όχι από αυτό που ΘΕΛΟΥΝ. Μη φοβάστε να πείτε «όχι» στα παιδιά σας, αν αυτό που θέλουν δεν είναι αυτό που χρειάζονται
• Δώστε τους θρεπτική τροφή και περιορίστε την τροφή-σκουπίδι
• Να περνάτε τουλάχιστον μια ώρα ημερησίως στον καθαρό αέρα με δραστηριότητες όπως: ποδήλατο, περπάτημα, ψάρεμα, παρατήρηση πουλιών/εντόμων
• Απολαύστε καθημερινά ένα οικογενειακό βραδινό φαγητό χωρίς έξυπνα τηλέφωνα ή τεχνολογία που θα τους αποσπά την προσοχή
• Παίξτε επιτραπέζια παιχνίδια με όλη την οικογένεια ή, αν τ παιδιά είναι πολύ μικρά για επιτραπέζια, αφεθείτε να παρασυρθείτε από τα ενδιαφέροντά τους κι επιτρέψτε να είναι εκείνα που θα καθοδηγούν το παιχνίδι
• Εμπλέξτε τα παιδιά σας σε κάποια από τις δραστηριότητες ή τα καθήκοντα του σπιτιού σύμφωνα με την ηλικία τους (να διπλώνουν τα ρούχα, να τακτοποιούν τα παιχνίδια τους, να απλώνουν τα ρούχα, να ξεπακετάρουν τα φαγητά, να στρώνουν το τραπέζι, να ταΐζουν τον σκύλο κλπ.)
• Καθιερώστε μια συνεπή ρουτίνα ως προς την ώρα ύπνου, για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας κοιμάται όσο χρειάζεται. Τα ωράρια θα είναι ακόμη πιο σημαντικά για παιδιά σε σχολική ηλικία.
• Διδάξτε υπευθυνότητα κι ανεξαρτησία. Μην τα προστατεύετε υπερβολικά έναντι κάθε απογοήτευσης ή κάθε λάθους. Τα να κάνουν λάθη θα τους βοηθήσει να αναπτύξουν ανθεκτικότητα και να μάθουν να υπερνικούν τις προκλήσεις της ζωής.
• Μη φτιάχνετε την τσάντα τού παιδιού σας, μην τους την κουβαλάτε, μην τους πηγαίνετε την εργασία που ξέχασαν, μην τους ξεφλουδίζετε την μπανάνα ή το πορτοκάλι, αν μπορούν να το κάνουν μόνα τους (4-5 ετών). Αντί να τους δίνετε το ψάρι, μάθετέ τους να ψαρεύουν.
• Μάθετέ τους να περιμένουν και να αναβάλουν την ικανοποίηση.
• Δώστε ευκαιρίες για «πλήξη», μια και η πλήξη είναι η στιγμή οπότε και ξυπνά η δημιουργικότητα. Μην αισθάνεστε υπεύθυνος να διασκεδάζουν τα παιδιά όλη την ώρα.
• Μη χρησιμοποιείτε την τεχνολογία ως θεραπεία για τη βαρεμάρα, μήτε να τους την προσφέρετε στην πρώτη ευκαιρία απραξίας.
• Αποφύγετε τη χρήση τής τεχνολογίας στο τραπέζι, στο αυτοκίνητο, στα εστιατόρια, στα εμπορικά κέντρα. Χρησιμοποιείστε αυτές τις στιγμές ως ευκαιρίες κοινωνικοποίησης, εκπαιδεύοντας έτσι τον εγκέφαλό τους να ξέρει να λειτουργεί όταν βρίσκονται σε κατάσταση: «πλήξη»
• Βοηθήστε τους να φτιάξουν ένα «βαζάκι πλήξης» με ιδέες για δραστηριότητες για όταν θα βαριούνται.
• Να είστε συναισθηματικά διαθέσιμος ούτως ώστε να «συνδέεστε» με το παιδί σας και να του διδάσκετε αυτορρύθμιση και κοινωνικές δεξιότητες.
• Τα βράδια απενεργοποιείστε τα τηλέφωνα, όταν τα παιδιά πρέπει να πάνε για ύπνο, ούτως ώστε να αποφύγετε την ψηφιακή απόσπαση προσοχής.
• Γίνετε ένας συναισθηματικός ρυθμιστής ή προπονητής των παιδιών σας. Διδάξτε τους να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται την απογοήτευση ή την οργή τους.
• Μάθετέ τους να χαιρετούν, να αλλάζουν ρόλους, να μοιράζονται χωρίς να μένουν με άδεια χέρια, να λένε «ευχαριστώ» και «παρακαλώ», να παραδέχονται τα λάθη τους και να ζητούν συγγνώμη (μην τους το επιβάλετε), και να είστε το πρότυπο όλων αυτών των αξιών που θέλετε να μεταδώσετε..
• Συνδεθείτε συναισθηματικά – χαμογελάστε, αγκαλιάστε, φιλήστε, γαργαλήστε, διαβάστε, χορέψτε, παίξτε ή μπουσουλήστε μαζί τους.
Πηγή: dinfo.gr
Σημαντικό: Αν και στο ελληνικό διαδίκτυο εμφανίστηκε σαν άρθρο του Ψυχιάτρου Δρ. Λουίς Ρόχας Μάρκος, στην πραγματικότητα είναι άρθρο της εργοθεραπεύτριας Victoria Prooday
Διαβάστε στη συνέχεια το πρωτότυπο κείμενο στη σελίδα της Victoria Prooday.
The silent tragedy affecting today’s children
The silent tragedy affecting today’s children
(and what to do with it)
There is a silent tragedy developing right now, in our homes, and it concerns our most precious jewels – our children. Through my work with hundreds of children and families as an occupational therapist, I have witnessed this tragedy unfolding right in front of my eyes. Our children are in a devastating emotional state! Talk to teachers and professionals who have been working in the field for the last 15 years. You will hear concerns similar to mine. Moreover, in the past 15 years, researchers have been releasing alarming statistics on a sharp and steady increase in kids’ mental illness, which is now reaching epidemic proportions:
How much more evidence do we need before we wake up?
No, “increased diagnostics alone” is not the answer!
No, “they all are just born like this” is not the answer!
No, “it is all the school system’s fault” is not the answer!
Yes, as painful as it can be to admit, in many cases, WE, parents, are the answer to many of our kids’ struggles!
It is scientifically proven that the brain has the capacity to rewire itself through the environment. Unfortunately, with the environment and parenting styles that we are providing to our children, we are rewiring their brains in a wrong direction and contributing to their challenges in everyday life.
Yes, there are and always have been children who are born with disabilities and despite their parents’ best efforts to provide them with a well-balanced environment and parenting, their children continue to struggle. These are NOT the children I am talking about here.
I am talking about many others whose challenges are greatly shaped by the environmental factors that parents, with their greatest intentions, provide to their children. As I have seen in my practice, the moment parents change their perspective on parenting, these children change.
What is wrong?
Today’s children are being deprived of the fundamentals of a healthy childhood, such as:
-
Emotionally available parents
-
Clearly defined limits and guidance
-
Responsibilities
-
Balanced nutrition and adequate sleep
-
Movement and outdoors
-
Creative play, social interaction, opportunities for unstructured times and boredom
Instead, children are being served with:
-
Digitally distracted parents
-
Indulgent parents who let kids “Rule the world”
-
Sense of entitlement rather than responsibility
-
Inadequate sleep and unbalanced nutrition
-
Sedentary indoor lifestyle
-
Endless stimulation, technological babysitters, instant gratification, and absence of dull moments
Could anyone imagine that it is possible to raise a healthy generation in such an unhealthy environment? Of course not! There are no shortcuts to parenting, and we can’t trick human nature. As we see, the outcomes are devastating. Our children pay for the loss of well-balanced childhood with their emotional well-being.
How to fix it?
If we want our children to grow into happy and healthy individuals, we have to wake up and go back to the basics. It is still possible! I know this because hundreds of my clients see positive changes in their kids’ emotional state within weeks (and in some cases, even days) of implementing these recommendations:
Set limits and remember that you are your child’s PARENT, not a friend
Offer kids well-balanced lifestyle filled with what kids NEED, not just what they WANT. Don’t be afraid to say “No!” to your kids if what they want is not what they need.
-
Provide nutritious food and limits snacks.
-
Spend one hour a day in green space: biking, hiking, fishing, watching birds/insects
-
Have a daily technology-free family dinner.
-
Play one board game a day. (List of family games)
-
Involve your child in one chore a day (folding laundry, tidying up toys, hanging clothes, unpacking groceries, setting the table etc)
-
Implement consistent sleep routine to ensure that your child gets lots of sleep in a technology-free bedroom
Teach responsibility and independence. Don’t over-protect them from small failures. It trains them the skills needed to overcome greater life’s challenges:
-
Don’t pack your child’s backpack, don’t carry her backpack, don’t bring to school his forgotten lunch box/agenda, and don’t peel a banana for a 5-year-old child. Teach them the skills rather than do it for them.
Teach delayed gratification and provide opportunities for “boredom” as boredom is the time when creativity awakens:
-
Don’t feel responsible for being your child’s entertainment crew.
-
Do not use technology as a cure for boredom.
-
Avoid using technology during meals, in cars, restaurants, malls. Use these moments as opportunities to train their brains to function under “boredom”
-
Help them create a “boredom first aid kit” with activity ideas for “I am bored” times.
Be emotionally available to connect with kids and teach them self-regulation and social skills:
-
Turn off your phones until kids are in bed to avoid digital distraction.
-
Become your child’s emotional coach. Teach them to recognize and deal with frustration and anger.
-
Teach greeting, turn taking, sharing, empathy, table manners, conversation skills,
-
Connect emotionally – Smile, hug, kiss, tickle, read, dance, jump, or crawl with your child.
We must make changes in our kids’ lives before this entire generation of children will be medicated! It is not too late yet, but soon it will be… -Victoria Prooday